Overpeinzingen na 'De Hospita’, de nieuwe musical geschreven voor Simone
In "De Hospita" schittert Simone Kleinsma als Madeleine Coutard, een flamboyante oud-comédienne die ooit de sterren van de Parijse hemel was. Nu, twintig jaar later, leeft ze teruggetrokken in een Amsterdams grachtenpand met haar toegewijde kostuummaker Kimono (Paul Groot). Wanneer financiële tegenslagen de kop opsteken, wordt de oplossing gevonden in het verhuren van kamers aan drie dynamische theaterstudenten, vertolkt door Desi van Doeveren, Sara Afiba, en Rick Blok. De musical is speciaal geschreven voor Kleinsma, die haar 45-jarige jubileum viert.
In deze ontmoeting tussen jong en oud, botsen niet alleen de generaties, maar ook de thema's van gendernormen, klimaatproblemen en termen als ‘showbizz-dwergen’ komen op de planken. Het verhaal wordt verder verrijkt door de ontluikende relatie tussen Phoebe en Jennah, waarbij de moderne queercultuur een rol speelt.
Waar leidt het script ons naartoe?
De eerste akte lijkt het script nog zoekende, waarbij verschillende thema's zich aandienen. Gaat het om de botsing tussen oude en nieuwe theatercultuur? Het roerende verhaal van een diva die een laatste kans krijgt? Of draait alles om het grote geheim van Madeleine dat op het punt staat te onthullen? Het publiek wordt uitgedaagd om mee te reizen in de zoektocht naar de rode draad van het verhaal.
Simone Kleinsma straalt in een script dat secundair lijkt
Geschreven ter ere van Simone Kleinsma's 50-jarige jubileum, krijgt de ster van het Nederlandse theater alle ruimte om te schitteren. Het script lijkt echter secundair, waarbij de focus ligt op het presenteren van een gevarieerd scala aan nummers en het tonen van Kleinsma's veelzijdigheid. De voorstelling lijkt soms te worstelen met een duidelijke richting: nostalgisch appelleren aan het oudere musicalpubliek en tegelijkertijd een jonger publiek aanspreken met hedendaagse thema's.
Meer snelheid
In de tweede akte krijgt de voorstelling meer snelheid en volgen ontknopingen en goeie shownummers. Toch vind ik soms de aanleiding voor de nummer flinterdun. Zo gaan het op een gegeven moment het dak op van de woning, omdat er lekkage is en daarna volgt er een nummer over klimaatverandering. Ik snap dat de schrijvers druk voelen om thema’s als deze te verwerken in nieuwe musicals, maar ik mag toch hopen dat er meer talent is om zulke nummers op een meer natuurlijke manier in een voorstelling te schrijven.
Conclusie: Een theatrale cocktail van nostalgie en hedendaagse vraagstukken
"De Hospita" biedt een bonte mix van nostalgie, humor en hedendaagse vraagstukken. Simone Kleinsma schittert als de flamboyante Madeleine Coutard, maar het script lijkt soms zoekende in de veelheid van thema's. Desondanks weet de voorstelling te boeien, met meeslepende nummers uit het Franse songbook, een sterrencast en kleurrijke personages. Het is een theatrale cocktail waarbij de ingrediënten niet altijd naadloos samenkomen, maar die toch zorgt voor een avond vol vermaak en verwondering. De tweede akte geeft de voorstelling een solide basis, en hoewel de zoektocht naar samenhang soms uitdagend is, biedt "De Hospita" een unieke en gedenkwaardige theaterervaring.
Deze voorstelling is vermakelijk voor een breed publiek; voor fans van Simone, voor het meer traditionele musicalpubliek die graag een paar fijne revuenummers voorbij willen zien komen, en toch ook wel voor een nieuw publiek die kennis willen maken met musical. Maar ben je queer of activist, dan zul je wellicht af en toe met gefronste wenkbrauwen zitten.
Ben je toch benieuwd naar de jubileumvoorstelling van Simone, dan kun je meer informatie vinden op de website van De Hospita de Musical.
