In Gronieken krijgen Griekse goden Groningse tongval, en dat levert een spectaculair, geestig én gelaagd theaterspektakel op. Maar raakt de muziek nog zoals voorheen? En hoe past cabaret in een mythische vertelling? Lees mijn volledige recensie over zandvlaktes, goden, Kerberus en mijn moeder – die het natuurlijk weer geweldig vond.
Dear Evan Hansen raakt in de Nederlandse versie diep met sterke vertolkingen en een intiem verhaal over eenzaamheid, leugens en gezien worden. Ward van Klinken schittert als Evan. De muziek ontroert, de emoties zijn voelbaar. Alleen het massieve decor valt uit de toon. Een indrukwekkende, confronterende musicalervaring.
Ik weet dat jullie het inmiddels wel gewend zijn: elk jaar krijg je weer een lading Oerol van mij. Of je nu wilt of niet, ik wil je gewoon alles laten zien van dit wat dit festival te bieden heeft.
Twee voorstellingen op SPRING Festival dwingen me stil te staan bij iets wat we liever ontwijken: uitputting. In RUNNER volg je live een rennend lichaam via stem. In fatigue weigert het lichaam te dansen zoals het hoort. Beide radicaal traag, intiem en confronterend. Theater dat niet entertaint, maar aanwezig maakt.
Van intieme installaties tot rituele dans en post-apocalyptisch protest: deze vijf voorstellingen op SPRING Festival 2025 raken aan uitputting, ontheemding, seksueel trauma en klimaatonrecht. Kunst als verzet én troost. Van Dear Laila tot Wasted Land: dit zijn mijn must-sees als De Cultuurvlogger.
Basel verraste als culturele parel en toekomstige Songfestivalstad. In drie dagen ontdekte ik topmusea zoals het Kunstmuseum Basel, Fondation Beyeler en Museum Tinguely, genoot ik van queer tours, street art en culinaire hotspots als KLARA en Zisch Bar. Een stad waar kunst leeft en diversiteit bruist.
Wanen van Christian van Eijkelenburg is een persoonlijke, fantasierijke cabaretvoorstelling vol typetjes, muziek en absurde scènes. Alleen op het podium neemt hij je mee in zijn verbeeldingswereld, waarin hij speelt met realiteit en droom. Ontroerend, grappig en gelaagd: een bijzondere stap in zijn groei als maker.
De musical Elisabeth keert terug in een gelaagde en moderne bewerking. Pia Douwes schittert opnieuw als de tragische keizerin, tegenover een hypnotiserende Dood van Milan van Waardenburg. In een sober decor en met sterke muziek ontvouwt zich een beklemmend drama over macht, verlangen en vrijheid. Een rauwe herinterpretatie die moeiteloos meesleept en ontroert.
Dora Tuynman (1926-1979) opereerde aan de rand van Cobra, ontwikkelde haar eigen abstract-expressionistische stijl en bleef lang genegeerd door een patriarchale kunstwereld. Het Cobra Museum toont nu haar autonome, krachtige oeuvre en biedt daarmee een kritische herwaardering van vrouwelijke kunstenaars.
Labyrinthia is de nieuwe, multizintuiglijke collectiepresentatie van het Drents Museum, waarin de geschiedenis van Drenthe op een unieke manier tot leven komt. Bezoekers kunnen in vijftien zalen topstukken uit de collectie ontdekken, waaronder het beroemde Meisje van Yde, de oudste boot ter wereld en schilderijen van Vincent van Gogh. De tentoonstelling biedt een fascinerende reis door de tijd, waarin archeologie, kunst en geschiedenis samenkomen.
Er zijn plekken waar kunst geen verleden tijd is, maar ademt in muren, kerken en stadsharten. Vlaanderen is zo’n plek. Loop Gent binnen en je voelt hoe het Lam Gods van Van Eyck nog steeds fluistert in de Sint-Baafskathedraal. In Antwerpen is Rubens nooit verdwenen: zijn schilderijen kijken je aan in het Rubenshuis en de kathedraal, alsof hij zelf nog ergens in de stad rondwaart. En in Oostende lijkt James Ensor nog steeds carnaval te vieren, zijn maskers grijnzen tijdloos vanuit Mu.ZEE en het Ensorhuis.
Herover je digitale welzijn in het Digital Wellness Center. Tien interactieve installaties, van het rustgevende Fractal Forest tot ademhalingssessies en een levensgrote telefoon bij Dancing in the Frame, laten zien hoe technologie niet alleen stress veroorzaakt, maar ook kan bijdragen aan rust, creativiteit en persoonlijke groei.