Oerol als anker in de storm

Ik weet dat jullie het inmiddels wel gewend zijn: elk jaar krijg je weer een lading Oerol van mij. Of je nu wilt of niet, ik wil je gewoon alles laten zien van dit wat dit festival te bieden heeft.

Ik zie Harlingen nog net in de verte liggen als ik goed met mijn ogen knijp. Ik ben een klein half uurtje geleden de haven van dit Noord-Friese plaatsje uitgevaren en ben weer onderweg naar mijn favoriete festival: Oerol op Terschelling. Voor wie nog niet bekend is met dit festival:

Oerol is een soort alternatieve samenleving. Het is als het vinden van een geheime plek waar kunst en natuur elkaar in het gezicht lachen, terwijl je je schoenen uitdoet en je voeten in het zand stopt. Terschelling voelt dan als de ultieme escape: je dwaalt van de ene bijzondere ervaring naar de andere, maar altijd met de vrijheid om je eigen avontuur te schrijven. De gesprekken stromen net zo makkelijk als de kunst, je komt in contact met mensen die je anders nooit zou ontmoeten en toch voel je je meteen verbonden. Het is als een kunstzinnige roadtrip, met een beetje chaos, veel humor, en de beste mensen die je nooit had verwacht te vinden. Oerol is simpelweg de plek waar je jezelf kunt verliezen, maar eigenlijk alles terugvindt.

Op de heenweg pak ik altijd de langzame ferry. En dat raad ik andere ook altijd aan om ook te doen. Die doet er wel een uur langer over dan de snelle boot, maar ik vind het heerlijk om even rustig aan de drukte van mijn leven op het vasteland achter me te laten en me over te geven aan het ritme van het eiland.

Oerol is voor mij altijd een soort begin van de zomer, het einde van een drukke periode gevuld met stress en veel werk. Het is een plek waar ik rust en ontspanning kan vinden, maar ook weer geïnspireerd kan raken en een voorproefje kan krijgen op wat er volgend seizoen in de theaters te zien gaat zijn. Terschelling loopt vol met kunst, cultuur en hun makers, maar wat een aantal van jullie niet weten is dat diezelfde makers en hun voorstellingen voor het eerst gespeeld worden op het festival, maar daarna de theater in trekken…..

Deze post is het begin van mijn wekelijkse nieuwsbrief op Substack, wil je verder lezen? Dat kan hier.